- Πυθών
- I
Όνομα ιστορικών προσώπων.1. Αθηναίος αγγειοπλάστης της αρχαιότητας, που έζησε στον 6o – 5o αι. π.Χ. Διατηρούσε δικό του εργαστήρι, όπου φιλοτέχνησε ερυθρόμορφα αγγεία του αυστηρού ρυθμού. Από τα έργα του σώζονται τέσσερα κύπελλα (κύαθοι), ζωγραφισμένα το ένα από τον Επίκτητο και τα υπόλοιπα τρία από το Δούρη.2. Γιος του Κρατερού, στρατηγός και σωματοφύλακας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που πήρε, μετά τον θάνατό του, στο μερίδιό του τη Μηδία. Πολέμησε εναντίον του Πτολεμαίου και οργάνωσε τη στάση εναντίον του Περδίκκα. Ο Π. επιδίωξε να δημιουργήσει μεγάλο κράτος στην Ανατολή και για τον λόγο αυτό ήρθε σε σύγκρουση με πολλούς ισχυρούς Μακεδόνες. Τελικά, ο Αντίγονος τον αιχμαλώτισε με δόλο και τον σκότωσε.3. Δραματικός ποιητής από την Κατάνη. Ακολούθησε στην Ασία τον Μέγα Αλέξανδρο. Έγραψε το σατιρικό δράμα Αγών, που σατίριζε τους Αθηναίους.IIΦίδι ή δράκος της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Είχε εκατό κεφάλια και ζούσε σε σπήλαιο του Παρνασσού, φυλάσσοντας το αρχαίο μαντείο της θέμιδας. Η Ήρα τον εξαπέλυσε εναντίον της Λητούς, αλλά την έσωσε ο Ποσειδώνας, παρέχοντάς της άσυλο στο νησί Ορτυγία, την κατοπινή Δήλο. Ο Απόλλων, τέσσερις ημέρες μετά τη γέννηση του, σκότωσε τον Π., γι’ αυτό και λέγεται και Πύθιος.Από τον Π. γεννήθηκαν η Γοργώ, ο Γηριόνης, ο Κέρβερος, η Λερναία Ύδρα, η Σφίγγα και σχεδόν όλα τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας.* * *-ῶνος, ἡ, Αη Πυθώ.[ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος τ. τού Πυθώ*, πιθ. κατά τα τοπωνύμια σε -ών (πρβλ. Αὐλών)].
Dictionary of Greek. 2013.